BERRI TXARRAK

KATEDRAL BAT

Gitarra astindu
Eta ikusi kanturik baduen hor nonbait ezkutuan
Behatzak bihurritu
Ea norbaitek ahaztua duen akorde minorren bat

Eta min eman arte zure falta izan
Ez da musa hoberik

Katedral bat egin hegalik gabe sortu ziren
Abesti pusketekin
Bertako beiratetik sartzen diren eguzki izpien
Energiaz berrekin

Eta min eman arte zure falta izan
Ez da musa hoberik
Ikasitakoa desikasten ikasi
Ahaztutakoa ahaztu eta aurrera egin

"Irakurtzea da bestela idaztea"
Paperak aitortzen dit
"kantatu besterik ez nuen egin nahi"
Erantzuten diot nik

Neure ahotsa bilatu, beti besteena entzun
Loa kentzen didanari ekintzekin erantzun
Lagunarteko uneak luzarazi
Maitasuna egin maite dugunekin
Carpe noctem!

Eta min eman arte zure falta izan
Ez da musa hoberik
Bihotzen artean parkour egitean erori
Baina beti zutik erori

Gitarra laztandu barruan kanturik baduen…

AKELARRE 


1,2,3,4 ISPILUEN AURREAN

Goizero etxera etortzean, 
multzo bihurtzen naiz
Hamaika bider 
nago egongelan 
Txu txuru txuru

Eta logelan 
gauza bera da, 
zer bizi pozoitua
Ni neu ikustea 
nire aurrean.
Txu txuru txuru

Polit bait da nire Alizia, 
ispilu asko ditu 
Handiak, txikiak, edozein tokitan 
Bai erotuta nabil. 

Bat, bi, hiru, lau
Ispiluen aurrean
Ohhhh

Gauez aldiz 
kandelak piztuz 
gauza ikaragarri
Alhambrako jauregian nago ni
Txu txuru txuru

Andrearekin maitasun orduan 
hori bai jasangaitza
Hainbeste gara 
dirudila orgia.

Polit bait da nire Alizia, 
ispilu asko ditu 
Handiak, txikiak, edozein tokitan 
Bai erotuta nabil. 

Bat, bi, hiru, lau
Ispiluen aurrean
Ohhhh

Eta atzo ohatu nintzen mailuska batekin
Berehala ene problema
Konponduko nukeela

Bat, bi, hiru, lau
Ispiluen aurrean
Ohhhh

AKELARRE

KANTUZ


Kantuz eramaiten ditut gauak,
kantuarekin, 
goxatzen neure penak.
Kantuz kanpotik , negarrez barrutik,
kantuarekin, 
ahazten ditut grinak nik.

Kantuz deramat bizia,
ahazteko hiltzia.
Neuretzat kantuan dago
fortuna guzia.
Eta kantuz, kantuz,
noa botatuz, neure hazia.

Batzuetan triste, besteetan hasarre,
zuen aurrean, 
kantatzen dut lege.
Nahiz eta gogorik ez izan,
zuen aurrean, 
sartu behar dut martxan.

Kantuz deramat bizia,
ahazteko hiltzia.
Neuretzat kantuan dago
fortuna guzia.
Eta kantuz kantuz,
noa botatuz, neure hazia.

Kantuz eramaiten ditut gauak,
kantuarekin, 
goxatzen neure penak.
Kantuz kanpotik , negarrez barrutik,
kantuarekin, 
ahazten ditut grinak nik.

Kantuz deramat bizia,
ahazteko hiltzia.
Neuretzat kantuan dago
fortuna guzia.
Eta kantuz kantuz,
noa botatuz, neure hazia.

Kantuz deramat bizia,
ahazteko hiltzia.
Neuretzat kantuan dago
fortuna guzia.
Eta kantuz, kantuz,
noa botatuz, neure hazia

ERROBI


NORA GOAZ ?

Gure toko eder guztiak
dituzte abilki bildu;
beren egintzen obratzeko
denak paso, denak haizu.
Lege arrotz madarikatu,
bihurtuez baliatu,
gure herria deramate
heriotzeari buruz!

Mementoan ahul gira
bainan ez da luzarako
gure itsutasunetik baigira
laster jalgigo.

Itsas bazterra hartu dute
bai eta etxe zaharrak
artzain borda edo etxolak,
arbasoek utzi lurrak.
Eta orain nahi digute
mendia ere ebatsi,
nola deabru beharko dugu
hemendik aintzina bizi?

Mementoan ahul gira
bainan ez da luzarako
gure itsutasunetik baigira
laster jalgigo.

Gure herrian lantegiak dira
zinez beharrezko
zorigaitzez jaun txapeldunek
turismoa nahiago ...
Turismoaren izenean
gure hobeki galtzeko !
Hola segituz luza gabe
ez zauku deus geldituko ...
Atzar hadi !
atzar hadi !
ene euskaldun haurride.
Atzar hadi !
atzar hadi !
Euskal Herriaren alde ... (bis)

GABRIEL ARESTI


EGUN DA SANTI MAMIÑA

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Esaten dizut egia
hau ez da usategia;
erroi artean izan nitzaden
benetan ausartegia.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Itsas aldean izarra,
hari begira lizarra;
euskara salbo ikusi arte
ez dut kenduko bizarra.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Kantatu zuen oilarrak,
argitzen dira belarrak;
Ageda gure martiriari
moztu zizkaten bularrak.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Bularrak moztu zizkaten eta
Euskalerriak diotsa,
solomu luze dultzerik gabe
eman zaidazu bihotza.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Eman zaidazu bihotza eta
ken berriz nahigabeak.
Esan noiz garen izanen gure
etorkizunen jabeak.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Esaten dizut egia
hau ez da usategia;
erroi artean izan nitzaden
benetan ausartegia.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Itsas aldean izarra,
hari begira lizarra;
euskara salbo ikusi arte
ez dut kenduko bizarra.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Kantatu zuen oilarrak,
argitzen dira belarrak;
Ageda gure martiriari
moztu zizkaten bularrak.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Bularrak moztu zizkaten eta
Euskalerriak diotsa,
solomu luze dultzerik gabe
eman zaidazu bihotza.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima

Eman zaidazu bihotza eta
ken berriz nahigabeak.
Esan noiz garen izanen gure
etorkizunen jabeak.

Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña.
Goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima.
Egun da Santi mamiña

ANJE DUHALDE


Gogoaren baitan

Erabaki nuen tinko ta fermuki
ez zitzaidala gertatuko,
maitasun saretan ez nintzela berriz
ustekabean eroriko.

Bi begi izpitxu, irribar ezti bat
izan dira nere galtzaile,
geroztik hor nabil arantzetan dantzan,
ezinezko amets sortzaile.

Urrezko txanpon bat emango gogo nuke,
sorgin bat bilaka banedi,
ezina egikor aldatzeko adina
gezurra bihurtzeko egi.

Zer den ona edo zer den txarra
jakin beharko nukelarik,
sumendi gainean erretzen ari naiz,
ba al dago irtenbiderik?

Zu hor zaude, dantzan, jauzitan,
zer deabru bada pasatzen zait
gogoaren baitan.

Geroak zer dakar? Ez dut pentsatu nahi,
uneak nahi ditut bizi,
lau egun dira ta bi omen lainotsu,
galtzera ez ditut nahi utzi.

Hitzaren jokoan, itxura emanez,
gorde nahiko nuke dena,
biluzia nauzu izan zarelako
egoera hunen sormena.

Ilun Ikarak

(Mikel Arregi - Imanol)

Ilun-ikarak azken argia
uxatu dizu urrutira,
zeru-sapaian izar bakanak
itzal etzanei begira,
ilun-txintako sorgin-usaiak
espazioan dirdira.

Mendi-hegitan argi-oroitza
eguzkiaren keiuan,
baso beltzean hosto-firfira
gauezkoen erreinua
Itxas sondoko tamarim dotan
Olatu-ene erreinuan.

Itxas-txoriak txio-txioka
harat-honaka haizetan,
berde argien edertasuna
more motelduz uretan,
txalupa geldi kulunkarien
isladarekin hizketan.

Parke ixileko banku txuria
ezpain beroen lankide,
antsi zaharrak zantzu berritan
bihotz gordinen senide,
tristura hegan paseatzen da
arratsaren solaskidei.

Gau-ezkilaren oihartzun hotsa
irrixtatzen da kolkoa,
zirrara mullu baten gisara
maitearen soinekoan,
bakardadea sekretuekin
korapiltzen den zokoan.

Itxas-aideak gesalez dakar
murmuriozko solasa,
suspiriotan ezin jarioz
pena lurrinduen hatsa,
haize boladak txikardatzen du
maiteminduen jolasa


ILUN IKARAK 

Mendian Gora Haritza
Imanol- X. Amuriza

Mendian gora haritza
Ahuntzak haizean dabiltza
Itsasoaren arimak dakar
Ur gainean bitsa.
Kantatu nahi dut bizitza
Usteltzen ez bazait hitza
Mundua dantzan
Jarriko nuke jainkoa banintza.

Euskal herriko tristura
Soineko beltzen joskura
Txori negartiz bete da eta
Umorez hustu da.
Emaidazue freskura
Ura eskutik eskura
Izarren salda urdina edanda
Bizi naiz gustora.

Euskal herriko poeta
Kanposantuko tronpeta
Hil kanpaiari tiraka eta
Hutsari topeka.
Argitu ezak kopeta penak heuretzat gordeta
Goizero sortuz bizitza ere
Hortxe zegok eta.

Mundua ez da beti jai
Iñoiz tristea ere bai
Bainan badira mila arrazoi
Kantatzeko alai.
Besteia datozen penai
Ez diet sunk bota nahi
Ni hiltzen naizen gauean behintzat
Egizue lo lasai.